Architraaf (Architectuur)

---

Definitie

Het onderste, dragende horizontale deel van een hoofdgestel in de klassieke bouwkunst, direct rustend op kolommen.

Beschrijving

In de klassieke architectuur vormt de architraaf het onderste deel van het hoofdgestel, gelegen tussen de kolommen en het fries. Oorspronkelijk functioneerde het als een massieve latei die de belasting van de bovenliggende structuur overbracht op de kolommen. De architraaf is een essentieel element in de Dorische, Ionische en Korinthische bouworden en kan variëren in detaillering en profilering, afhankelijk van de specifieke stijlperiode. Zie ook Architraaf (Kozijn) voor de toepassing van de term in interieurafwerking.

Vergelijkbare termen

Fries